روش و آیین جعفری

امام جعفر صادق (علیه السلام)  درباره لزوم معاشرت با مردم از طريق اداى امانت، اقامه شهادت و راستگويى، استحباب عيادت مريض، شركت در تشييع جنازه، خوشرفتارى نسبت به همسايگان و خواندن نماز در مسجد می فرمایند: … شما را به تقواى خداى عز و جل و پرهيزگارى در دين و كوشش در راه خدا و راستى در گفتار و برگرداندن امانت به صاحبانش و سجده طولانى و خوشرفتارى نسبت به همسايگان سفارش می كنم زيرا حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) به همين منظور مبعوث شده‏ است. و به كسانى كه به شما اعتماد می كنند چه نيكوكار باشند يا بدكار، امانت را برگردانيد زيرا رسول خدا (صلی الله علیه و آله) حتى به اداى سوزن و نخ سوزن [كه ظاهرا كم ارزش می باشد] فرمان داده است، صله رحم به جا آوريد و در تشييع جنازه شركت كنيد و به عيادت بيمار برويد و اداى حقوق نماييد زيرا به كسى از شما می توان جعفرى مذهب گفت كه در دينش متّقى و درست گفتار و امانتدار و با مردم خوشخو باشد و چنين شخصى با اين گونه كارهايش مرا مسرور می سازد و اين است روش و آيين جعفرى.
اگر شيعه ما داراى اين صفات نباشد برايم مايه اندوه و ننگ است، و مردم می گويند: اين است آيين جعفر صادق (علیه السلام)، به خدا سوگند پدرم [امام باقر (علیه السلام)] به من فرمود: كسى از پيروان حضرت على (علیه السلام) زينت قبيله ‏اى است كه از همه كس بيشتر اداكننده امانت و برآورنده حقوق و در گفتار و امانت از همه صادق تر باشد به گونه ‏اى كه اگر از هر كس درباره او سؤال شود بگويند مانند فلانى بايد بود، زيرا از ما امانتدارتر و درست گفتارتر است.

آداب معاشرت از ديدگاه معصومان عليهم السلام (ترجمه وسائل الشيعة ) ، محمد بن حسن حر عاملی، ص 17.