شفاعت حضرت زهرا (سلام الله علیها)

محمد بن مسلم ثقفی می گوید از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که می فرمود حضرت زهرا (سلام الله علیها) بر دروازه جهنم توقف خواهد داشت.
چون روز قیامت شود، بر پیشانی و بین دو چشم هر کسی نوشته می شود که مؤمن و یا کافر است.
به دوستدار و محبی که گناهانش بسیار است، دستور داده می شود که به سوی آتش برود.

حضرت زهرا (سلام الله علیها) در بین چشمان او کلمه محب را می خواند و می گوید ای خدای من، تو مرا فاطمه نامیدی و به وسیله من کسانی را که دوستدار من و یا ذریه و فرزندان من هستند از آتش نجات دادی.
وعده تو حق است و تو از وعده خود تخلف نمی کنی.
خداوند متعال می فرماید راست می گویی ای فاطمه، من تو را فاطمه نامیدم و به وسیله تو دوستداران و کسانی را که تو را به ولایت پذیرفته، ذریه تو را دوست داشته و ولایتشان را پذیرفته اند از آتش نجات می دهم.
وعده من حق است و من از وعده ام تخلف نمی کنم.

منبع: بحارالانوار، جلد 43، صفحه 14

———-(غزل شهادت بی بی)——

زهــرا نفس نفس زدنت مي كُشد مرا
خون لخته هاي روي تنت مي كُشد مرا
ازخون ِ تـازه… پــيرُهنت لـّکه دار شـد
سُـرخي روي پــــيرُهنت مي كُشد مرا
از طــرز راه رفــتن تو جان من گرفت
اي قد رشيده! خـَم شدنت مي كُشد مرا
يــا رو گـرفـتـنت نــفسم را بـريده است
يا ايــنكه پـوشيه زدنـت مي كُــشد مرا
تـــغییر کرده طـرز بـــیان و کـــلام تو
وضــعـيّـت ِ لـب و دَهـنت مي كُـشد مرا
يا تكيه روي قــامت ديــوار مي دهی…

يا دسـت بر كــمر زدنـت مي كُشد مرا
پـهلو و بـازو و سَـر و سـينت شكسته است
آســيـب هــاي بـر بــدنت مي كُـشد مرا
يا از فــشار آن در و ديـوار جـان دهم
يا لحظه اي كه مي زدنت… مي كُشد مرا
يا عـُـمر من به ســر بـرسد از فــراق تـو
يا مــاتم كــمر شـكـنت مي كُــشد مرا
آنروز بـين كوچه چه رُخ داده فاطمه؟
بُـغض گرفته حـسنت مي كُشد مرا

برپا بشود محشر کبری شب جمعه
آید ز حرم ناله ی زهرا شب جمعه

یک هفته نگه داشته غم های دلش را
تا لحظه ی دیدارِ پسر، تا شب جمعه

برای حضرت زهرا س

رونقی داشت ، خانه ام با تو
که همان هم به بستر افتاده
غصه ی جانگداز تو بانو
با دل حیدرت در افتاده

یار نُه ساله ام ، بمان با من
تو جوانی هنوز ، رفتن نه !
رحم کن بر دل پر از داغم
حرف رفتن نزن تو با من ، نه !

یار نُه ساله ام ! بمیرم که
تو نداری توانِ یک ناله
سن و سال تو دست خورده شده
شده ای مثل یک نود ساله

سن و سالت به قامتت نخورَد
و به این لرزش تمام تنت
تو نفس می کشی و می میمرم
بهر خونهای روی پیرهنت

مادر بچه های دلخونم !
بچه هایت عجیب دلگیرند
آخرش هم کنار بستر تو
بهر درد تن تو می میرند

دخترت را ببین کنار خودت
دارد امن یجیب می خواند
زیر لب بر خودش دهد امّید
“ماندنش حتمی است ، می ماند”

نا امیدش نکن ، امید من !
پس بمان در کنار دخترمان
زندگی را دوباره می سازیم
با تمام امید و باورمان

شاعر:
رضا_قاسمی
________________________________

بچه ها هوش خود را از چه کسی به ارث می برند؟‎

بنابر نتایج به دست آمده از آخرین تحقیقات انجام شده، این مادران هستند که میزان هوش بچه ها را تعیین می کنند.

پنجشنبہ‌ها

چہ خوشحال مےشوند
عزیزانی که
دستشان از دنیا کوتاه است
و منتظر قلب پرمهرتان هستند

چیز زیادے نمےخواهند

یک فاتحه و صلوات
حالشان راخوب مےکند