پیوند: http://www.hadithlib.com/hadithdays

امام علی (علیه السلام) :
مَن كَثُرَ فِكرُهُ فِي المَعاصِي دَعَتهُ إلَيها؛
آن‏ كه در گناهان، بسيار انديشه كند، [اين كار،] او را به گناه مى‏ كشاند.

برگرفته از سایتhttp://www.hadithlib.com/hadithdays، غرر الحكم، ح8561

زنى از پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) پرسيد: «اى رسول خدا! حق شوهر بر همسرش چيست؟ حضرت فرمود:
اين است كه از خانه شوهر جز با اجازه او صدقه ندهد… و روزى را به استحباب روزه نگيرد مگر با اذن شوهر و از خانه شوهر بيرون نرود مگر با اذن او كه اگر بدون اذن بيرون رود فرشتگان آسمان، فرشتگان زمين، فرشتگان غضب و فرشتگان رضا او را لعنت كنند.
آن زن پرسيد: چه كسى از همه مردم حقّش بر مرد بيشتر است؟ حضرت فرمود: پدر و مادرش.
آن زن پرسيد: چه كسى حقّش بر زن از همه بيشتر است؟ حضرت فرمود: شوهرش.
آن زن گفت: پس همانند حق او براى من نيست؟ پيامبر فرمود: نه، حتى يك درصد حق او را ندارى و اگر من به كسى دستور مى‏د ادم كه براى كسى سجده كند زن را مأمور مى‏ كردم كه بر شوهرش سجده نمايد.»

منابع فقه شيعه‏،آقا حسين‏ بروجردى، ج‏25 ؛ ص483

امام صادق علیه السلام :
مَن لا يَعرِفُ لِأحَدٍ الفَضلَ فهُوَ المُعجَبُ بِرَأيِهِ؛
كسى كه براى ديگران ارزشى قائل نباشد، خودبين و خود رأى است.

معاني الأخبار: ج2، ص244

تمام تقوا

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید:
تَمامُ التَّقوى أن تَتَعلَّمَ ما جَهِلتَ و تَعمَلَ بِما عَلِمتَ؛
همه تقوا اين است كه آنچه را نمى ‏دانى بياموزى و آنچه را مى ‏دانى به كار بندى.

تنبيه الخواطر: ج2، ص120

امام علی (علیه السلام) در مورد تفسیر سنت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند:

وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسيرِ السُّنَّةِ وَ الْبِدْعَةِ وَ الْجَماعَةِ وَ الْفُرْقَهِ  : اَلسُّنَّةُ ـ و اللّه‏ِ ـ سُنَّةُ مُحمِّدٍ (صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله) وَ الْبِدْعَةُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَةُ ـ وَ اللّه‏ِ ـ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَةُ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ كَثُروا؛

در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلى‏ الله ‏عليه‏ و ‏آله است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندك باشند و تفرقه، همدستى با اهل باطل است هر چند بسيار باشند.

كتاب سليم بن قيس الهلالي ج‏2، ص 964

امام صادق(علیه السلام):

عالمی که علمش را پنهان کند روز قیامت با جسدی متعفن محشور شده و مورد نفرین هر ذی روحی قرار گیرد.

مشاهده در کتاب نصایح(سخنان چهارده معصوم) ، حضرت آیت الله مشکینی، ص 5

چگونگى معاشرت با دوستان مختلف‏

یکی دیگر از آداب معاشرت از  دیدگاه معصومان (علیهم السلام) چگونگی معاشرت با دوستان است . با توجه به اینکه حالات روحی و عاطفی هریک از انسان ها با دیگری متفاوت است؛ بنابراین برخورد ما نیز باید متفاوت باشد از این رو امام جواد (علیه السلام) در مورد چگونگى معاشرت با دوستان مختلف‏ فرموده است:

«مردى در بصره در حضور حضرت على (علیه السلام) بلند شد و عرض كرد: در باره [اقسام‏] دوستان ما را خبر ده؟

حضرت فرمود:دوستان دو دسته‏ اند: دوستان مورد اعتماد و دوستان خنده‏ رو. دوستان مورد اعتماد به منزله كف دست و بازو و افراد خانواده و دارايى انسان هستند، وقتى كه برادرت مورد اعتماد توست از كمك مالى و جانى به او مضايقه نكن و با دوستان او در دوستى خالص باش و دشمنان او را دشمن بدار و راز او را پنهان كن و او را يارى ده و خوبي هاى او را آشكار ساز و بدان كه اين ها از كبريت احمر كم ياب‏ ترند.
امّا دوستان خنده ‏رو، تو از معاشرت با آنان لذّت می ‏برى با قطع رابطه از ايشان خود را از اين لذت محروم مكن و بيشتر از آنان انتظار نداشته باش و مانند آن ها با خوشرويى و خوش زبانى رفتار كن».

مشاهده شده در کتاب: آداب معاشرت از ديدگاه معصومان عليهم السلام (ترجمه وسائل الشيعة ) محمد بن حسن حر عاملی، ص22.

روش و آیین جعفری

امام جعفر صادق (علیه السلام)  درباره لزوم معاشرت با مردم از طريق اداى امانت، اقامه شهادت و راستگويى، استحباب عيادت مريض، شركت در تشييع جنازه، خوشرفتارى نسبت به همسايگان و خواندن نماز در مسجد می فرمایند: … شما را به تقواى خداى عز و جل و پرهيزگارى در دين و كوشش در راه خدا و راستى در گفتار و برگرداندن امانت به صاحبانش و سجده طولانى و خوشرفتارى نسبت به همسايگان سفارش می كنم زيرا حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) به همين منظور مبعوث شده‏ است. و به كسانى كه به شما اعتماد می كنند چه نيكوكار باشند يا بدكار، امانت را برگردانيد زيرا رسول خدا (صلی الله علیه و آله) حتى به اداى سوزن و نخ سوزن [كه ظاهرا كم ارزش می باشد] فرمان داده است، صله رحم به جا آوريد و در تشييع جنازه شركت كنيد و به عيادت بيمار برويد و اداى حقوق نماييد زيرا به كسى از شما می توان جعفرى مذهب گفت كه در دينش متّقى و درست گفتار و امانتدار و با مردم خوشخو باشد و چنين شخصى با اين گونه كارهايش مرا مسرور می سازد و اين است روش و آيين جعفرى.
اگر شيعه ما داراى اين صفات نباشد برايم مايه اندوه و ننگ است، و مردم می گويند: اين است آيين جعفر صادق (علیه السلام)، به خدا سوگند پدرم [امام باقر (علیه السلام)] به من فرمود: كسى از پيروان حضرت على (علیه السلام) زينت قبيله ‏اى است كه از همه كس بيشتر اداكننده امانت و برآورنده حقوق و در گفتار و امانت از همه صادق تر باشد به گونه ‏اى كه اگر از هر كس درباره او سؤال شود بگويند مانند فلانى بايد بود، زيرا از ما امانتدارتر و درست گفتارتر است.

آداب معاشرت از ديدگاه معصومان عليهم السلام (ترجمه وسائل الشيعة ) ، محمد بن حسن حر عاملی، ص 17.