بوی ایام اعتکاف و روزه داری می آید در کوچه و محله، دانشگاه و حوزه ، بازار و خیابان ها همه و همه جا صحبت از ثبت نام برای شرکت در مراسم اعتکاف است. فرقی ندارد دانشجو باشی یا طلبه، کسبه باشی یا مدیر کارخانه، خورده فروش باشی یا عمده فروش، فقیر باشی یا غنی، همه و همه در برابر حق تعالی یکسان و اجازه ورود به مراسم را دارند درست است که ورود به این مکان قرب الهی لیاقت و سعادت می خواهد اما مهم تر از آن حفظ معرفت است مهم تر از آن باقی ماندن در راه این سلوک است عده ای با شوق وارد می شوند اما در نیمه ی راه چون توشه زیادی به همراه ندارند خسته شده و آرزوی تمام شدن این روزها را می کنند عده ای هم با شوق وارد شده این چند روز را با کسب معرفت می گذرانند اما چون خارج می شوند تنها چیزی که برایشان می ماند حس خوب اعتکاف و خاطرات آن است دسته ی دیگر که خوشا به سعادتشان بعد از این ایام روش خود را عوض نکرده و گویا هر لحظه در حال اعتکاف به سر می برند واقعاً خوشا به سعادتشان اینانند معتکفان اصلی.

پس قبل از ورود به این مکان مقدس خود را مهیا نماییم توشه ای سنگین برداریم تا رفیق نیمه راه نباشیم و تا سال بعد إن شاءالله اگر زنده بودیم در طریق دوست باقی بمانیم.

یا حق