یکی از رذایل اخلاقی که دامن گیر جامعه اسلامی شده است، توجه به شایعات و بی اعتنایی به کسی است که به او بهتانی زده می شود؛ بدین ترتیب که سخن شنیده می شود، دادگاهی در اذهان بدون حضور متهم تشکیل می گردد، خداوند، مرگ و قیامت در آن لحظه فراموش می گردند، حکم صادر و متهم به اشدّ مجازات محکوم و در زندان نگاه های مردم اسیر می گردد.

و این جاست که شیطان با خنده های مهیبش جولان می دهد…

کاش می شد عوض می شدیم، کاش می شد حرفها را بدون تحقیق باور نمی کردیم، کاش می شد به متهم اجازه دفاع می دادیم و ای کاش می شد…

 امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمود:

«لبعض إن الله تبارك وتعالى إذا برز لخلقه أقسم قسما على نفسه فقال وعزتي وجلالي لا يجوزني ظلم ظالم ولو كف بكف ولو مسحة بكف»[1]

خداوند متعال می فرماید: به عزت و جلالم سوگند، از ستم هیچ ستمگری نخواهم گذشت، گرچه به اندازه ی دست بر زدنی یا فشار دادن دستی از روی ستم باشد.

1.مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول ،علامه مجلسی، ج  11 ،ص 322