رسيد روضه به اينجا كه مادر افتاد و

ميان آن همه نامرد آخر افتاد و

دري كه سوخته از ازدحام كنده شد و

به روي قامت زهراي اطهر افتاد و

هجوم و كوچه ي باريك و آن همه نامرد

مسير رفتنشان بر همان در افتاد و

كشان كشان ز در خانه مرتضي مي رفت

و چشم فاطمه بر چشم حيدر افتاد و

رسيد بعد مغيره ، غلاف را برداشت

ميان كوچه به دنبال مادر افتاد و

ميان بستر خون داشت دست و پا ميزد

ميان كوچه فقط فضه را صدا مي زد

تمامي بدنش غرق رد پا شده بود

گلي زغنچه و غنچه ز گل جدا شده بود

چه كرد ميخ در آنجا ،چگونه سينه شكست

تمام سينه ي مادر پر از صدا شده بود.