ر

عفو_گذشت

امام على عليه‏ السلام :
اَلعَفوُ تاجُ المَكارِمِ؛
گذشت، اُوج بزرگواريهاست.
غررالحكم، ج1، ص140، ح520

رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله:
إِذا اوقِفَ العِبادُ نادى مُنادٍ: لِيَقُم مَن أَجرُهُ عَلَى اللّه‏ِ وَليَدخُلِ الجَنَّةَ قيلَ: مَن ذَاالَّذى أَجرُهُ عَلَى اللّه‏ِ؟ قالَ: العافُونَ عَنِ النّاسِ؛

هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مى ‏ايستند، آواز دهنده‏ اى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى ‏شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى‏ گويد: گذشت كنندگان از مردم.

كنزالعمال، ج3، ص374، ح700

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
اَلا اَدُلُّكُمْ عَلى خَيْرِ اَخْلاقِ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؟ تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تُعْطى مَنْ حَرَمَكَ وَ تَعْفو عَمَّنْ ظَلَمَكَ؛
آيا شما را به بهترين اخلاق دنيا و آخرت راهنمايى نكنم؟ رابطه با كسى است كه با تو قطع رابطه كرده، بخشش به كسى كه از تو دريغ نموده و عفو كسى كه به تو ظلم كرده است.
كافى، ج 2، ص 107 .