گاهي اوقات چنان در خودمون فرو ميريم كه هيچ چيز و هيچ كسي رو نمي بينيم و صداي هيچ بني بشري رو نمي شنويم فكر مي كنيم تمام كارها و تصميماتمون درسته به جاي اينكه چراغ هدايت ديگران بشيم مي شيم سوهان روحشون مدام سرزنش و سرزنش و سرزنش تا وقتي كه سوژه ي ديگه اي پيدا كنيم و حواسمون بهش جلب بشه فكر مي كنيم -نعوذ بالله- يكي ديگه از افرادي كه در دفتر تقدير الهي معصوم بوده ما بوديم منتهي اسممون جايي ثبت نشده در حالي كه اگه نگاهي به دفترچه ي خاطراتمون بندازيم جاي صفحاتي رو مي بينيم كه به خاطر غرورمون پارشون كرديم كه نكنه دست كسي بيفته و خونده بشه وقتي با مشكلي رو برو مي شيم و نمي تونيم حلش كنيم حاضريم صدمات زيادي رو متحمل بشيم ولي از كسي كمكي نخوايم

به راستي ما كي هستيم

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ1

انسان را از نطفه‏ اى آفریده است، آنگاه ستیزه ‏جویى آشکار است

1. سوره نحل آيه 4

نويسنده:جبله