غزل برای امام زمان
06 اسفند 1395
[
غزلی تقدیم به ولی عصر عج:
ویژه ی ایام فاطمیه…
این دل اگر به وسعت دنیا گرفته است
از این همه غریبی ات آقا گرفته است
شرمنده ام برای شما کم گذاشتم
دنیا مجال یاد شما را گرفته است
آقا ببخشمان که اگر بی حیا شدیم
فکر گناه در دل ما جا گرفته است
دروازه های رحمت و امید و مغفرت
همواره با وجود تو معنا گرفته است
بر مردمان هر دو سرا سروری کند
هر کس که در پناه تو ماوا گرفته است
با نوکران مادرتان هم نوا شدی
هر جا که خیمه های عزا پا گرفته است
صحن دو چشم فاطمی ات روز و شب فقط
باران اشک روضه ی زهرا گرفته است
“صاحب عزای اصلی این روضه ها بیا”
حالا که زخم فاطمه بالا گرفته است