ممكن است دست هاى ناپاكى با سمپاشي ها و تبليغات سوء برنامه‏ هاى‏ اخلاقى و اصلاحى را بى ‏اهميت وانمود كرده، منبر رفتن براى پند و موعظه را با مقام علمى مغاير جلوه دهند، و با نسبت دادن «منبرى» به شخصيت هاى بزرگ علمى، كه در مقام اصلاح و تنظيم حوزه‏ ها هستند، آنان را از كار باز دارند. امروز در بعضى حوزه ‏ها شايد منبر رفتن و موعظه كردن را ننگ بدانند! غافل از اينكه حضرت امير، عليه السلام، منبرى بودند، و در منابر مردم را نصيحت فرموده، آگاه، هوشيار و راهنمايى مى‏ كردند. ساير ائمه، عليهم السلام، نيز چنين بودند.

شايد عناصر مرموزى اين تزريقات سوء را نمودند تا معنويات و اخلاقيات از حوزه‏ ها رخت بربندد، و در نتيجه حوزه ‏هاى ما فاسد و ساقط گردد؛ دسته‏ بندي ها، خود خواهي ها، نفاق ها و اختلافات، در داخل حوزه‏ ها، خداى نخواسته، رخنه كند؛ افراد حوزه‏ها به جان هم افتند و در مقابل يكديگر صف بسته همديگر را توهين و تكذيب نمايند، و در جامعه اسلامى بى ‏آبرو شوند، تا اجانب و دشمنان اسلام بتوانند بر حوزه‏ها دست يابند و آن را از هم بپاشند. بدخواهان مى‏ دانند كه حوزه ‏ها از پشتيبانى ملتها برخوردار است، و تا روزى كه ملت ها پشتيبان آن باشند كوبيدن و از هم پاشاندن آن ممكن نيست.1

1.جهاد اكبر حضرت امام خمينى( رحمه الله عليه)، روح الله موسوي خميني(رحمه الله عليه)، ص 25 و 26