(وقتی در جنگ احزاب، قریش از یک طرف، یهود از یک طرف، سقیف از یک طرف و انواع و اقسام دشمنان از اطراف حمله کردند و مدینه را محاصره نمودند، در آن‌جا مردم دو دسته شدند؛ مؤمنین یک‌طور، غیرمؤمنین و کسانی که «فی قلوبهم مرض» بودند، یک‌طور دیگر. آنهایی که در دلشان مرض بود می‌گفتند: ما فریب خوردیم؛ اسلام نتوانست به ما عزّت و امنیت دهد و ما را نجات بخشد. ببینید؛ اطراف مؤمنین را محاصره کرده بودند. این حزب‌ها و گروه‌های دشمن، شرقی‌اش، غربی‌اش، همسایه‌اش، دوردستش، همه دست به دست هم داده بودند، سر به هم آورده بودند و به دولت اسلامی حمله کرده بودند؛ اما مؤمنین می‌گفتند: «هذا ما وعدنا الله و رسوله»؛ ما تعجّب نمی‌کنیم. این همان چیزی است که خدا و پیامبر به ما وعده کرده بودند: «الّذین امنوا یقاتلون فی سبیل‌الله والّذین کفروا یقاتلون فی سبیل الطاغوت». شما که مؤمنید، در راه خدا مبارزه می‌کنید. آنهایی که با خدا میانه‌ای ندارند، در راه طاغوت مبارزه می‌کنند. آری؛ آنها هم مبارزه می‌کنند؛ ولی اگر مبارزه کردید، اگر ایستادید، اگر صبر و ثبات خودتان را از دست ندادید، شما پیروزید؛ اما اگر رها کردید، احساس ضعف و نومیدی کردید، عقبگرد کردید، نه. پس، حضور دشمن و حمله دشمن، مایه تعجّب نیست؛ «هذا ما وعدنا‌الله و رسوله و صدق‌الله و رسوله و مازادهم الا ایمانا و تسلیما». بنابراین، وعده‌ی الهی مسلّم است؛ یعنی هم در صورت مبارزه، در صورت صبر و در صورت ایستادگی، پیروزی به دست می‌آید و هم در صورتی که شما صادق باشید، دشمنی‌ها به سمت شما توجّه پیدا می‌کند.بيانات رهبري1377/10/04)

پ. ن : ميتوان راز ماندگاري انقلاب را نتيجه توكل و اعتماد به وعده هاي الهي ، مبارزه ، صبر و ايستادگي مردم در مقابل تمام هجمه هاي دشمن ،مذهب تشیع به عنوان ایدئولوژی انقلاب، پس از امام خميني (ره)،رهبري به عنوان فقیهی مرجع، در مقام ایدولوگ،روحانیت و منبر به عنوان صدای رسای انقلاب،مناسبت‌های مذهبی به عنوان زمان و حسینیه‌ها و مساجد در مقام هسته‌های شكل گيري انقلاب و سایر مطالبات را در یک کل بزرگ‌تر، یعنی اسلام‌خواهی دانست.