قلم دردست مي گيري وبر لوح دلم نقش ها مي زني از بهترين ياد ها و نام ها

 نقشي از آب ، نقشي از گل محمدي، از پدر، از مادر، از آبي آسمان و نقشي ماندگار از خدا

با قلمداني خالي از دانايي به مكتبت مي آيم و با توشه هاي فراواني از قلم و علم و ادب و سوال و جواب و دانستن، بدرقه ام مي كني

مهربان تر از تو دايه اي ديده اي اين گونه با سخاوت و سخن شناس و دل آگاه؟

اينجاست كه معني اين كلام مشهور را بهتر مي فهمم كه:

«اگر به جاي اسلحه، با معلم به جنگ دنيا مي رفتيم، همه دشمنان نابود مي شدند.»