زندگي يعني:
صحراي محشر غوغاي عجيب و وحشت آوري است.همه برهنه و سرگردانند. ترسيده و گريان.
ميان آن همه چشمان گريان،بانوي عالم، مادرمان فاطمه (س)كه مي آيد ندايي بلند مي شود كه: ((اين الفاطميون))؟
كجايند ولايت پذيران فاطمه؟
همه مبهوت و نادم مي ماند! جز دوست داران فاطمه (س) كه يكي يكي در سايه ي او با هم جمع مي شوند.
از آنها سوال مي شود: دوستان شما چه كساني اند؟
پس دوستان دوست داران فاطمه (س) هم بخشيده مي شوند.از آنها هم سوال مي شود،دوستان دوستان محبان فاطمه (س) هم بخشيده مي شوندو…
خوشا به حال اولي ها….
بهشت را مي خواهي؟ به بها مي دهند نه به بهانه.
چقدر شبيه فاطمه (س) زندگي مي كني؟
زندگي يعني بينش،گرايش،منش.
بينش:انديشه وفكر توست.شبيه فاطمه اي يا دشمن فاطمه؟
گرايش:خواسته هاي قلبي و اميال توست. ميلت عطر خدا مي دهد يا بوي گناه؟
منش: مرام ظاهري توست :گويش تو،پوشش تو،خوراك تو.
رفته اي بخواني فاطمه و اولادش كه امامان ما هستندچه مي گويند به من و تو؟در حرف زدن ها،پوشيدن ها،خوردو خوراك ها،نگاه كردن ها؟
و ولايت: يعني بينش و گرايش و منشت علوي باشد…. كه علي ولي خداست.
