وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَي الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأي‏ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَريضٍ1

و هرگاه ما بر آدمي فضل و نعمتي كرامت مي كنيم

روي مي گرداند و از شكر خدا با رعونت دوري مي جويد

و چون او را شر و بلايي در رسد آنگاه زبان به دعا مي گشايد و به تفصيل عرض حاجت مي كند.

حكايت شيريني است از عطار درباره ي رابعه كه شخصي پيش رابعه آمد در حالي كه سرش را دستمال بسته بود رابعه گفت اين براي چيست ؟ گفت نشان آن است كه از سردرد رنج مي برم رابعه گفت آيا آن زمان كه سردرد نداشتي و سلامت و خوش بودي هيچ علامتي با خود حمل مي كردي كه من شاد و سلامتم؟2

1.سوره فصلت، آيه 51

2. 365 روز در صحبت قرآن، حسين محي الدين الهي قمشه اي ، ص 662