رجعت کنندگان از نگاه آیات و روایات

استاد راهنما
حجةالاسلام و المسلمین محمد اسماعیل صالحی زاده

استاد مشاور
حجه الاسلام و المسلمین لطف الله خراسانی

نگارنده
سمیه علی اکبری

چکیده

رجعت یکی از عقاید اختصاصی مذھب تشیع و ممیزات آن از دیگر فرق اسلامی می باشد که بنابر آموزه ھای دینی ، به معنای آن است که خداوند متعال عده ای از بندگان خود را که دارای ایمان خالص یا شرک محض ھستند بعد از مرگشان ، با ھمان ویژگی ھا و خصوصیات دنیایی شان ، دوباره به این دنیا باز می گرداند ، تا ھر دو گروه در حد امکان نتیجه دنیایی اعمالشان را دریافت نمایند و وعده ھای الھی در مورد آن ھا تحقق یابد .  پیامبران علیه السلام بنابر آیات شریفه ی قرآن و روایات وارده از معصومین  و … که تعداد آن بسیار زیاد است ؛ پیامبران الهی علیه السلام و … ، مانند حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) ، دانیال ، یونس، اسماعیل (علیهم السلام) و … اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) همچون امام علی علیه السلام،حضرت زهرا علیها السلام،امام حسین علیه السلام و … عده ای از زمردان و زنانی که در بالاترین درجات ایمان قرار دارند به مانند سلمان فارسی ، یوشع بن نون ، اصحاب کھف ، صیانه ماشطه ، حبابه والبیه و … یا بالعکس در درجات بالایی از کفر و شرک قرار دارند ھم چون یزید بن معاویه و یارانش ، ستمگران بنی امیه و قریش و … در راستای تحقق اراده ای
الھی به این دنیا رجعت می کنند .
کلید واژه ھا : رجعت ، رجعت کنندگان ، عصر ظھور .